هر جا امیر بود همه را به دور هم جمع میکرد، خواه تهران، خواه در جبهه. امیر در جبهه فقط یک سردار امدادگر یا رزمنده نبود، او باب وحدت بود، او علم تقوا بود، او کسی بود که لحظهای بیکار نمینشست. دائم به فکر جنبش و تلاش در راه چرخاندن چرخ انقلاب بود در خانه و خانواده.
یار وفادار امام باشید و هیچگاه از ایشان روی نگردانید که امر امام امر زمان و امر خداست. دیگر اینکه سعی کنیم مسلمان واقعی باشیم و همه چیز ما در صحبت خلاصه نشود بلکه با عمل خود نشان دهنده عقاید و اعتقادات خود باشیم
چه شيرين و دلنواز است به مقصود رسيدن و خالي کردن اين مايه تعلق و رنگ به رنگ و ابتدا بي رنگ شدن و جان سپردن سپس رنگ او گرفتن.