فرازی از وصیت نامه شهید سید حسین معصومی

شهادت، هدیه‌ای برای آنان که خدا را می‌بینند

شهید سید حسین موسوی در حوادث ناشى ازدرگيرى مستقيم بادشمن، توسط دشمن‌ بعث در جبهه حق علیه باطل به فیض شهادت نائل آمد.

بسم الله الرحمن الرحيم

يا خير الغافرين، يا خير الفاتحين، يا خير الناصرين، يا خير الحاكمين، يا خیر الرزاقين، يا خير الوارثين، يا خير الحاملين، يا خير الذاكرين، يا خير المنزلين، يا خير المحسنين…
حسين جان (ع)، تو آموزگارم بودى اما من شاگرديت را نكردم. یا حسين، من حماقت كردم بد كردم… حال پشيمانم! به من قدرت ده تا ببينم. خدايا مرا تكامل فكر بده و مرا از خود بى خود كن تا در زمان نبرد فقط تو را ببينيم و تو را حس كنم. خدا ببين كه هيچ نيستم، هيچ نمى‌بينم و هيچ نمى‌دانم. خدايا جنود خود را به ريسمان برسان، زيرا به نصرت تو و فرستادگانت و صاحب بندگانت مهدى (عج) فقط مى‌توانيم جهاد كنيم. وقت كم است. عمر كوتاه است. به كوتاهى يك چشم بهم زدن… خدايا حافظ باش. اين عزيزان را يارى كن اين محبان را. برسر اين شهيدان حاضر باش، زيرا بدون ديدنت تو را يارى كردند. پس بگذار تا تو را ببينند در اين آخرين لحظات. خداوندا نه طاقت ماندن دارم زيرا كه زينب نمى‌توان بود و همت پرواز ندارم زيرا كه چه كنم نجاتم ده و قدرت ايمان و اخلاص و عرفانم ده. يارب العالمين.