با هم بودن‌ها را تا هستیم، قدر بدانیم

.: بخش از معرفی طلبه شهيد حسين مظفر مقام به نقل از مرواريد بيگم موسوي، همسر شهيد و فاطمه مظفر مقام، دختر شهيد:

شهيد حسين مظفر مقام فرزند محمد رضا، مردي بسيار مقيد، مومن و مذهبي بود كه داراي سطوح عاليه حوزوي بود. هميشه تاكيد زيادي براي برپايي و اقامه‌ي نماز مي‌كرد و هميشه مي‌گفت قدر هم را تا زماني كه با هم هستيم و دركنار هم هستيم بدانيم. به پاكي و صداقت معروف بود و دوست داشت اطرافيانش هم اينگونه باشند. هيچگاه در زندگي اسراف نميكرد و به ما هم سفارش مي‌كرد از اين كار پرهيز كنيم و اينكه اعتقاد شديدي به كسب روزي حلال داشت.
من (دختر شهيد) از اطرافيانم شنيده‌ام كه پدرم در زمينه‌ي علمي از سطح بالايي برخوردار بود تا جايي كه گفته‌اند اگر پدرم شهيد نمي‌شد به درجه‌ي اجتهاد مي‌رسيد و همين پيشرفت او در زمينه‌هاي علمي و مذهبي بود كه باعث دشمني منافقين كور دل شد و تصميم گرفتند كه پدرم را به شهادت برسانند.
و بالاخره سال ۱۳۶۰ پدرم و چندتن از دوستان و اطرافيانش را در اتوبان كرج مجروح كرده و پدرم به علت اصابت گلوله به شهادت مي‌رسد.
و من هم (دختر شهيد) دوست دارم راه پدرم را ادامه بدهم و در راه علم پيشرفت داشته باشم و درحال حاضر دانشجوي فوق ليسانس روان‌شناسي باليني هستم.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد